పెళ్ళంటే...

పెళ్ళంటే.....

అడిగాను అమ్మని ఊహ తెలిసీ తెలియని వయసులో.అలవాటుగా ఓ చిరునవ్వు విసిరి బుగ్గలు పుణికి ముద్దు పెట్టి వెళ్ళిపోయింది.

పాపాయీ.. బొమ్మలపెళ్ళి చేద్దాం వస్తావా అంది పక్కింటి మీనా.మళ్ళీ అడిగాను -

పెళ్ళంటే......అడిగాను దాన్ని.

ఏమోనే.అమ్మ లమ్మంతుంది.అన్నాలు,పప్పులు అన్నీ లెడీగా పెట్టేను.తొందలగా లా... అని పారిపోయింది రా పలకని మీనాక్షి.

ఏమే..పెళ్ళికి వెళ్ళాలి కదా... పట్టు పరికిణీ వేసుకోవూ అడిగింది పిన్ని.

పెళ్ళంటే ......... అడిగాను పిన్నిని.

పిల్లా... నన్ను పెళ్ళాడతావే... నా ఆస్తంతా రాసిస్తాగాని...అన్నాడు అమ్మకి పెదమామయ్య నాకు వరసకి తాతయ్య.

చాల్లే మావఁయ్యా.చిన్న పిల్లతో ఏవిఁటా ముదురు సరసాలూ... కోప్పడింది పిన్ని చనువుగా.

పదో క్లాసులోనే బావతో పెళ్ళికుదిరి శుభలేఖ ఇవ్వడానికొచ్చిన పద్మని అడిగా -

పెళ్ళంటే....
పెళ్ళంటే పందిళ్ళు
సందళ్ళు తప్పెట్లు
తాళాలు తలంబ్రాలు
మూడే ముళ్ళు ఏడే అడుగులు

మొత్తం కలిసి నూరేళ్లు....హా...
అని(త్రిశూలం) సినిమా పాట పాడేసి వెళ్ళిపోయింది.

ఆ తర్వాత పెళ్ళంటే అన్న సందేహం మళ్లీ ఎప్పుడూ రాలేదు.

అసలా ప్రశ్నే మరిచిపోయానేమో...

కానీ మర్చిపోలేదేమో...

అరవయ్యేళ్ళ పుట్టినరోజు,పెళ్ళి చేసుకుంటున్న వేడుకలో అత్తయ్య పక్కన చేరి అడిగా...

పెళ్ళంటే......

పెళ్ళంటే ముంగిళ్ళు
లోగిళ్లు ముగ్గులు
ముత్తయిదు భాగ్యాలూ
ముద్దు ముచ్చట్లు మురిసే లోగిళ్లు
చెలిమికి సంకెళ్ళు వెయ్యేళ్ళు...
పమిట చాటునున్న దాచుకున్న కొత్తగా మళ్లీ కట్టించుకున్న మంగళసూత్రం

బయటకు తీసి కళ్ళకద్దుకుంది అత్తయ్య....
ఓహో.... అనుకున్నా...

చెప్పొద్దూ..... ఓ మంచి ముహూర్తాన పెద్దలందరూ పచ్చని పందిట్లో ఫెళ్లుమని నా క్కూడా పెళ్ళి చేసారు.

మీనాక్షి,పద్మ,పిన్ని, అత్తయ్య అందరూ వచ్చారు....
పెళ్ళంటే .....అని ప్రాణాలు తీసేదానివి కదే చిన్నప్పుడు... తెలిసిందిగా... అన్నారు.
సిగ్గుల మొగ్గనయ్యాను.

మూడు నిద్దర్లయ్యాక అత్తారింటికి ప్రయాణం కట్టాను. కొత్తపెళ్ళికూతురు భోగం మరో మూడూ రోజులు....

ఓరోజు అందరికీ ఎలా తెల్లారిందో గానీ.... నా కు మాత్రం భళ్ళున తెల్లారింది.

అబ్బాయి ఆఫీసుకెళ్ళాలమ్మాయ్.... సెలవయిపోయిందిగా.. లే అమ్మా.... అని కుక్కరుగిన్ని, బియ్యం మూట నాకప్పచెప్పేరు మా అత్తగారు.

ఆతర్వాత నాకే బాగా తెలిసింది... పెళ్ళంటే......

పెళ్ళంటే......

నూరేళ్ళ వంట....

అది వండాలీ.... కోరు(చేసు)కున్న వాడి ఇంట వండాలి.

కూరలే కోసుకొని, పోపులే వేసుకొని

వంట నువ్వు చెయ్యాలమ్మా...

వంట ఇంటి కుందేలమ్మా.....

(మీనా సినిమాలో పాటవరసలో పాడుకోవలెను...)

పెళ్ళంటే........ అదన్నమాట....

పిపీలికం కథలో చీమకి తానెవరు అని సందేహం కలిగి బ్రహ్మ జ్ఞానం సంపాదించినా ఆ సందేహం తీరలేదుట.

వేదాంతులు దాచిన జీవన సత్యాన్ని తమ శత్రువైన పాము ద్వారా తెలుసుకుందిట.మా వారు పాడిన పాట ద్వారా నేనెవరో తెలుసుకొని బ్రహ్మ జ్ఞానాన్ని పొందేను మరి...

కానీ కథలో చీమలాగా పాముమీద తిరగబడ్డానా... లేదా... హారిబుల్ సస్పెన్స్ కదూ..... నాక్కూడా......